ظاهر منافذ پوست هر فرد می‌تواند بر اساس نوع پوست او متفاوت باشد.

برخی از ترکیبات مراقبت از پوست مانند نیاسینامید و رتینول می‌توانند به کاهش اندازه منافذ کمک کنند.

منافذ نقشی حیاتی در حفظ سلامت پوست و بدن شما ایفا می‌کنند. اما منافذ باز می‌توانند پوست شما را ناهموار و زبر نشان دهند.

اگر در تلاش برای خلاص شدن از شر منافذ باز هستید، در اینجا چند روش وجود دارد که می‌توانند به کاهش اندازه منافذ و بهبود بافت پوست کمک کنند.

ژنتیک یکی از عوامل مهمی است که اندازه منافذ پوست شما را تعیین می‌کند.

اگر اعضای خانواده شما منافذ بزرگی دارند، ممکن است شما نیز همان نوع پوست را به ارث ببرید.

افزایش تولید چربی طبیعی پوست (سبوم) یکی دیگر از دلایل اصلی ایجاد منافذ قابل مشاهده و بزرگ است.

این مسئله معمولاً منجر به تغییراتی مانند آکنه، منافذ باز و مشکلات مشابه می‌شود.

کلاژن و الاستین فقط برای پیشگیری از چین و چروک نیستند—بلکه به سفت و منسجم نگه داشتن منافذ نیز کمک می‌کنند.

با افزایش سن، کاهش طبیعی این پروتئین‌ها باعث بزرگ‌تر شدن منافذ و افتادگی پوست می‌شود.

اشعه‌های UV یکی دیگر از عوامل شایع در بزرگ شدن منافذ هستند.

مطالعات متعدد نشان داده‌اند که اشعه‌های مضر UVA و UVB خورشید، خاصیت کشسانی و استحکام پوست را کاهش می‌دهند.

این مسئله باعث ایجاد منافذ بزرگ و علائم پیری ناشی از نور خورشید می‌شود.

خواندن برچسب محصول کافی نیست. برخی مواد پنهان در محصولات، منافذ پوست را مسدود می‌کنند و باعث مشکلاتی مانند آکنه، جوش‌های سرسیاه، لکه‌ها و غیره می‌شوند.

به همین دلیل، همیشه باید از محصولاتی استفاده کنید که علامت "غیر کومدون‌زا" دارند، به این معنی که این محصولات باعث انسداد منافذ نمی‌شوند و به پوست اجازه تنفس می‌دهند.

تونرها حاوی مواد فعالی هستند که به عمق پوست نفوذ می‌کنند و پاکسازی کاملی ارائه می‌دهند که شوینده‌های صورت گاهی از آن برخوردار نیستند.

برای پوست‌های چرب و مستعد آکنه—که اغلب منجر به منافذ باز می‌شود—یک تونر مخصوص کنترل چربی و آکنه انتخاب کنید.

اضافه کردن سرم نیاسینامید به روتین مراقبتی، یک مزیت بزرگ است.

مطالعه‌ای منتشر شده در مجله Cosmeceuticals and Cosmetic Practice، اثربخشی نیاسینامید در کاهش اندازه منافذ و بهبود بافت پوست را تأیید می‌کند.

قرار گرفتن بیش از حد در معرض آفتاب، به الاستین و کلاژن آسیب می‌زند و باعث کشیدگی منافذ پوست می‌شود.

استفاده روزانه از ضدآفتاب باید به یک عادت 365 روزه تبدیل شود تا از پوست در برابر آسیب آفتاب محافظت کند و احتمال بزرگ شدن منافذ، ایجاد لک‌ها و تیرگی‌ها را کاهش دهد.

رتینول می‌تواند به کاهش ظاهر منافذ بزرگ کمک کند.

رتینول به‌عنوان یک مشتق ویتامین A، توانایی اثربخشی بر علائم اولیه پیری مانند چین و چروک، خطوط ریز و موارد مشابه را دارد.

فواید اصلی رتینول شامل:

قهوه به خودی خود مستقیماً باعث آکنه نمی‌شود—مسئله اینجاست که چگونه آن را مصرف می‌کنید.

در این مقاله، متوجه خواهید شد که در صورت داشتن آکنه یا تمایل به پیشگیری از جوش‌ها، چه چیزهایی را باید از قهوه خود حذف کنید.

یک عاشق قهوه را تصور کنید که بخواهد روزش را بدون یک فنجان قهوه شروع کند—به‌راحتی می‌توانید آشفتگی را در چهره‌اش ببینید!

اولین جرعه صبحگاهی، حس بیداری و شادابی را به ارمغان می‌آورد و فرد را برای شروع روز آماده می‌کند.

قهوه، علاوه بر یک نوشیدنی الهام‌بخش، یک سبک زندگی است که سالانه بیش از 400 میلیارد فنجان در سراسر جهان مصرف می‌شود.

از گذشته‌های دور، قهوه به‌عنوان یک عنصر فرهنگی و اقتصادی جایگاه ویژه‌ای داشته است.

قهوه فیلتر شده یکی از سالم‌ترین نوشیدنی‌ها به شمار می‌رود و مصرف 2-3 فنجان در روز، بیشتر مفید است تا مضر.

بااین‌حال، بسیاری از افراد نگران هستند که قهوه باعث آکنه شود—واقعیت این است که رابطه بین این دو بسیار پیچیده است.

بیایید بررسی کنیم آیا قهوه واقعاً علت آکنه شماست یا خیر و چگونه می‌توانید آن را مصرف کنید بدون اینکه وضعیت آکنه‌تان بدتر شود.

هیچ مطالعه‌ای وجود ندارد که قهوه را مستقیماً به آکنه مرتبط کند.

بااین‌حال، کافئین واکنش‌های استرسی را در بدن تحریک می‌کند. کافئین سطح کورتیزول، که به "هورمون استرس" معروف است، را افزایش می‌دهد.

این مسئله می‌تواند منجر به کمبود خواب و مشکلات دیگر سلامتی شود.

مطالعه‌ای در سال 2017 نشان داد که استرس رابطه‌ای مثبت با شدت آکنه دارد.

درحالی‌که کافئین ممکن است علت جوش‌های جدید نباشد، اما می‌تواند آکنه موجود را تشدید کند.

علاوه بر این، نحوه مصرف قهوه نیز نقش مهمی ایفا می‌کند—و این موضوعی است که قبل از ارتباط دادن قهوه و آکنه باید به آن توجه کنید.

قهوه مستقیماً باعث آکنه نمی‌شود—همه چیز به نحوه مصرف آن بستگی دارد. اگر بتوانید تغییراتی در شیوه نوشیدن قهوه خود ایجاد کنید، نیازی به اجتناب از این نوشیدنی محبوب نخواهید داشت.

بیشتر نوشیدنی‌های قهوه شامل شیر و شکر هستند—که هر دو می‌توانند به آکنه کمک کنند.

مطالعه‌ای در سال 2018 نشان داد که محصولات لبنی، از جمله شیر، می‌توانند آکنه را تحریک کرده و وضعیت جوش‌های موجود را بدتر کنند.

از سوی دیگر، مصرف زیاد شکر می‌تواند باعث گلیکاسیون شود (فرآیندی طبیعی که توسط شکر تحریک می‌شود).

گلیکاسیون می‌تواند بر کلاژن و الاستین، دو پروتئین مسئول استحکام و لطافت پوست، تأثیر بگذارد.

گلیکاسیون این پروتئین‌ها را تضعیف کرده و منجر به ایجاد چین و چروک و ظاهر کدر می‌شود.

به همین دلیل، قهوه سیاه (بدون شکر) یکی از ایمن‌ترین گزینه‌ها به شمار می‌رود.

مطالعه‌ای در سال 2018 نشان داد افرادی که قهوه سیاه می‌نوشیدند، شدت آکنه کمتری نسبت به کسانی که نوشیدنی‌های ترکیبی قهوه مصرف می‌کردند، داشتند.

می‌توانید از استویا، یک جایگزین طبیعی شکر که از برگ‌های گیاه استویا به‌دست می‌آید، استفاده کنید.

کافئین نیمه‌عمری معادل 5-6 ساعت دارد—بنابراین اگر عصر قهوه بنوشید، احتمالاً کافئین تا زمان خواب در سیستم بدن شما باقی خواهد ماند.

به همین دلیل، نوشیدن قهوه در عصر می‌تواند کیفیت خواب را کاهش داده و باعث مشکلاتی در به خواب رفتن شود.

علاوه بر این، می‌تواند سطح هورمون‌های استرس را افزایش داده و منجر به ایجاد آکنه یا تشدید جوش‌های موجود شود.

قهوه به‌تنهایی باعث ایجاد آکنه نمی‌شود، اما تأثیر آن بر سطح استرس و نحوه مصرف آن می‌تواند نقش مهمی در سلامت پوست شما داشته باشد.

برای لذت بردن از قهوه بدون نگرانی از آکنه، از شکر و شیر اجتناب کنید، به سراغ جایگزین‌های سالم‌تر بروید و سعی کنید قهوه خود را قبل از عصر مصرف کنید.

اگر با رتینول و فواید آن آشنا هستید، احتمالاً مشتاقید آن را به روتین مراقبت از پوست خود اضافه کنید.

در این مقاله، می‌توانید بفهمید که چه سنی برای شروع استفاده از رتینول مناسب است.

رتینول (مشتق ویتامین A)، به‌خاطر تأثیراتش در محصولات ضدپیری مراقبت از پوست بسیار معروف است.

این ماده به کاهش چین و چروک و بازسازی پوست کمک می‌کند و با استفاده موضعی، باعث بهبود بافت پوست، تقویت استحکام و افزایش خاصیت کشسانی آن می‌شود.

مهم نیست که در دهه بیست، سی یا بالاتر از آن باشید، پوست شما همیشه شایسته بهترین مراقبت‌هاست.

بیایید بررسی کنیم که چه سنی برای شروع استفاده از رتینول مناسب است تا پوستتان را در بهترین حالت خود نگه دارید.

رتینول یک افزودنی ارزشمند برای روتین مراقبتی است که به حفظ ظاهری جوان کمک می‌کند.

محصولات رتینول در غلظت‌های مختلف موجود هستند تا با انواع پوست و نگرانی‌های مختلف تطبیق یابند و این ماده را به انتخابی چندکاره برای علاقه‌مندان به مراقبت از پوست تبدیل کنند.

رتینول تولید کلاژن را که پروتئینی برای حفظ ساختار و خاصیت کشسانی پوست است، تحریک می‌کند.

با افزایش سن، تولید کلاژن کاهش می‌یابد که باعث ایجاد چین و چروک و خطوط ریز می‌شود.

رتینول پوست را تشویق می‌کند تا کلاژن بیشتری تولید کند و ظاهری سفت‌تر، درخشان‌تر و صاف‌تر به پوست می‌بخشد.

رتینول روند بازسازی سلول‌های پوستی را سرعت می‌بخشد.

این فرآیند که "پوسته‌ریزی" نام دارد، به پوست کمک می‌کند سلول‌های مرده و آسیب‌دیده سریع‌تر از بین بروند و پوستی تازه‌تر و سالم‌تر نمایان شود.

رتینول به باز شدن منافذ کمک کرده و از ایجاد کومدون‌ها (جوش‌های سرسیاه و سرسفید) جلوگیری می‌کند.

همچنین تولید سبوم را تنظیم کرده و چسبندگی سلول‌های پوستی درون منافذ را کاهش می‌دهد، که آن را به درمانی مؤثر برای پوست‌های مستعد آکنه تبدیل می‌کند.

رتینول می‌تواند با کاهش زبری و صاف کردن سطح پوست، بافت کلی آن را بهبود بخشد.

این ویژگی برای افرادی که با جای جوش یا تن نامنظم پوست مواجه‌اند، بسیار مفید است.

رتینول می‌تواند لک‌های ناشی از افزایش سن، آفتاب‌سوختگی و ملاسما را کم‌رنگ کند.

این کار با مهار تولید ملانین و یکنواخت کردن رنگ پوست انجام می‌شود.

اضافه کردن رتینول به روتین مراقبتی شما می‌تواند تغییری اساسی برای داشتن پوستی سالم و جوان ایجاد کند.

زمان‌بندی مناسب برای شروع استفاده از رتینول به عوامل مختلفی مانند سن، نوع پوست و اهداف مراقبتی شما بستگی دارد.

در دهه بیست، پوست شما در بهترین حالت خود قرار دارد. تولید کلاژن در اوج است و فرآیندهای طبیعی بازسازی پوست به‌خوبی عمل می‌کنند.

استفاده از رتینول در این سن به تصمیم شخصی و اهداف مراقبتی شما بستگی دارد.

پیشگیری همیشه بهتر از درمان است و شروع یک روتین مراقبتی مناسب هرگز دیر نیست.

اگرچه ممکن است پوست شما در این سن هنوز جوان باشد، اما استفاده از رتینول برای پیشگیری از علائم اولیه پیری مانند خطوط ریز، افتادگی پوست، آکنه و ناهماهنگی رنگ پوست اثبات شده است.

اگر پوست شما مستعد آکنه یا دارای جای جوش است، استفاده از رتینول می‌تواند گزینه مناسبی باشد.

با ورود به دهه سی، علائم اولیه پیری مانند خطوط ریز و کاهش جزئی استحکام پوست شروع به ظاهر شدن می‌کنند.

این زمان ایده‌آلی برای افزودن رتینول به روتین مراقبتی شماست.

رتینول در این سن می‌تواند به تولید کلاژن کمک کرده، بازسازی سلولی را افزایش دهد و از شدیدتر شدن علائم اولیه پیری جلوگیری کند.

در دهه چهل و بعد از آن، کاهش تولید کلاژن باعث ایجاد چین و چروک‌های عمیق‌تر و افتادگی بیشتر پوست می‌شود.

رتینول به عنوان یک دوست خوب در مراقبت از پوست شما عمل می‌کند.

این ماده می‌تواند به‌طور قابل توجهی ظاهر چین و چروک‌ها را کاهش داده، بافت پوست را بهبود بخشد و پوستی درخشان‌تر ایجاد کند.

غلظت مناسب رتینول در محصولات مراقبت از پوست بسته به نوع پوست، نگرانی‌ها و حساسیت فردی متفاوت است.

استفاده از رتینول در روتین مراقبتی می‌تواند فواید قابل توجهی برای پوست شما داشته باشد، اما رعایت برخی نکات ضروری است:

سن مناسب برای شروع استفاده از رتینول به عوامل فردی و نگرانی‌های پوستی شما بستگی دارد.

در میانه دهه بیست یا اوایل دهه سی، رتینول می‌تواند به پیشگیری از علائم اولیه پیری کمک کند.

با استفاده از رتینول در زمان مناسب و با محصول مناسب، می‌توانید زیبایی و جوانی پوستتان را حفظ کنید.

اگر بعد از استفاده از گلیکولیک اسید با جوش، خارش یا قرمزی صورت مواجه شده‌اید، این ممکن است ناشی از افزایش سرعت تجدید سلول‌های پوست باشد. در این مطلب به بررسی دلیل "برون‌ریزی پوست" با استفاده از گلیکولیک اسید می‌پردازیم و نکات پیشگیری از آن را شرح می‌دهیم.

در این مقاله به موارد زیر خواهیم پرداخت:

گلیکولیک اسید فواید زیادی برای پوست دارد، از کاهش لک‌ها و خطوط ظریف تا بهبود بافت پوست. اما استفاده از آن ممکن است واکنش‌های اولیه‌ای مثل تحریک پوست و ایجاد برجستگی‌های کوچک ایجاد کند. این واکنش‌ها که به "برون‌ریزی پوست" معروف هستند، در صورت شروع مصرف ترکیبات فعال مثل گلیکولیک اسید رخ می‌دهند.

برون‌ریزی پوست معمولاً یک پدیده موقتی است که به دلیل افزایش سرعت تجدید سلولی ایجاد می‌شود. در این مرحله، پوست ممکن است قرمز و تحریک شده و برجستگی‌های کوچکی ایجاد شود که اغلب با جوش اشتباه گرفته می‌شوند. برخلاف جوش که ممکن است مدت طولانی‌تری باقی بماند، برون‌ریزی پوست معمولاً طی 3-4 هفته بهبود می‌یابد.

گلیکولیک اسید باعث تسریع روند تجدید سلولی می‌شود، به این معنی که سلول‌های مرده را از سطح پوست جدا می‌کند و به رشد سلول‌های جدید کمک می‌کند. این فرآیند به پوست شما کمک می‌کند تا از سلول‌های مرده و چربی اضافی خلاص شود، که ممکن است منجر به برجستگی‌های شبیه به آکنه شود.

1. از غلظت‌های بالاتر استفاده نکنید: غلظت‌های بالای گلیکولیک اسید (مثل 10٪ یا بیشتر) می‌توانند به لایه‌های عمیق‌تر پوست آسیب بزنند و باعث تحریک و برون‌ریزی شوند. برای شروع، غلظت‌های پایین‌تر مانند 3٪ تا 8٪ توصیه می‌شود.

2. آهسته پیش بروید: بهتر است گلیکولیک اسید را 3 بار در هفته استفاده کنید و به مرور تعداد دفعات استفاده را افزایش دهید تا پوستتان به آن عادت کند.

3. ترکیب نکردن با رتینول، سالیسیلیک اسید یا ویتامین سی: این ترکیبات به دلیل قدرت بالا در تجدید سلول‌ها، ممکن است باعث تحریک و قرمزی پوست شوند، بنابراین توصیه می‌شود همزمان با گلیکولیک اسید استفاده نشوند.

4. استفاده از ضدآفتاب: گلیکولیک اسید حساسیت پوست به نور خورشید را افزایش می‌دهد، بنابراین استفاده از ضدآفتاب حتماً ضروری است تا پوست در مقابل اشعه‌های UV محافظت شود.

هیالورونیک اسید به‌خاطر آبرسانی به پوست، بهبود بافت و کاهش نشانه‌های پیری ناشی از نور خورشید شناخته‌شده است. اما آیا می‌تواند به مشکلات اساسی پوست چرب نیز رسیدگی کند؟ تولید بیش از حد سبوم، مسدود شدن منافذ و آکنه، مشکلات رایج برای کسانی است که پوست چرب دارند. آیا هیالورونیک اسید می‌تواند به این مسائل کمک کند؟ در این بلاگ به این سوال پاسخ خواهیم داد.

در این پست، به موارد زیر خواهیم پرداخت:

وقتی صحبت از آبرسانی به پوست می‌شود، واقعاً هیچ‌گونه ترکیب مراقبتی نمی‌تواند به اندازه هیالورونیک اسید کارایی داشته باشد.

این ترکیب یکی از معروف‌ترین مواد در بازار مراقبت از پوست است و دلایل خوبی هم برای این موضوع وجود دارد. معمولاً در فرمولاسیون‌های مراقبت از پوست که به مشکلاتی مانند خشکی و پیری می‌پردازند، یافت می‌شود.

هیالورونیک اسید که به آن هیالورونان نیز گفته می‌شود، در بدن ما وجود دارد و عمدتاً در بافت‌های همبند، اپی تلیالی و عصبی یافت می‌شود.

طبق یک مطالعه، یک فرد با وزن 70 کیلوگرم تقریباً 15 گرم هیالورونان در بدن دارد. وظیفه اصلی آن روان‌سازی مفاصل و حفظ رطوبت اساسی در لایه شاخی پوست، لایه بیرونی پوست است.

با افزایش سن، میزان هیالورونیک اسید در بدن کاهش می‌یابد. بنابراین، محصولات مراقبت از پوست حاوی هیالورونیک اسید می‌توانند به‌عنوان یک افزودنی عالی به روتین مراقبت از پوست شما باشند.

هیالورونیک اسید دارای خواص التیام‌بخش است که می‌تواند به کاهش تحریکات پوستی کمک کند. طبق یک مطالعه، هیالورونیک اسید التهاب پوست را کنترل کرده و فرآیند بهبودی را تسریع می‌کند.

علاوه بر این، جریان خون را به مناطقی که سد پوستی آسیب‌دیده است، افزایش می‌دهد.

طبق یک مطالعه در سال 2012، هیالورونیک اسید پوست را مرطوب کرده و کشسانی پوست را بهبود می‌بخشد و در نتیجه عمق چروک‌ها را به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌دهد.

علاوه بر این، یک سرم حاوی هیالورونیک اسید می‌تواند نرمی، آبرسانی و ظاهر خطوط ریز را بهبود بخشد. (طبق یک مطالعه در سال 2021)

اگر شما از اکتیو پوستی استفاده می‌کنید، هیالورونیک اسید می‌تواند نفوذ اکتیو پوستی را از طریق لایه شاخی پوست افزایش دهد. در واقع، هیالورونیک اسید می‌تواند کارایی یک اکتیو پوستی را افزایش دهد.

هیالورونیک اسید می‌تواند به یکی از مشکلات اصلی پوست چرب، یعنی تولید بیش از حد سبوم، کمک کند.

طبق یک مطالعه در سال 2017، هیالورونیک اسید نقش مهمی در تنظیم تولید سبوم ایفا می‌کند. این مطالعه بر روی 20 فرد با پوست چرب انجام شد و نتیجه‌گیری کرد که هیالورونیک اسید می‌تواند به‌عنوان یک کاندید مؤثر در کنترل تولید سبوم عمل کند.

علاوه بر این، شاخص کومدوژنیسیته هیالورونیک اسید 0 است. به این معنی که به منافذ پوست مسدود نمی‌شود و باعث بروز آکنه نخواهد شد.

قطعاً بله! هیالورونیک اسید هیچ‌گونه تحریک پوستی ایجاد نمی‌کند. علاوه بر این، می‌تواند به کاهش التهاب و قرمزی—مشکلات رایج برای کسانی که پوست مستعد آکنه دارند، کمک کند.

با این حال، هیالورونیک اسید انتخاب مناسبی برای هدف‌گذاری آکنه فعال نیست. هیالورونیک اسید ممکن است از بروز آکنه جلوگیری کند زیرا به تنظیم تولید سبوم کمک می‌کند.

اگر به دنبال رویکردی بیشتر هدف‌مند برای درمان آکنه هستید، به دنبال فرمولاسیون‌های مراقبت از پوست حاوی سالیسیلیک اسید، نیاسینامید یا رتینول باشید.

خیر، هیالورونیک اسید هیچ‌گونه عوارض جانبی ندارد و برای استفاده در تمامی انواع پوست، از جمله پوست‌های حساس، مناسب است. شما می‌توانید آن را هر روز، دو بار در روز، در روتین مراقبت از پوست صبح و شب خود استفاده کنید.

آیا تا به حال توجه کرده‌اید که پوست شما زمانی که خوشحال هستید، بیشتر می‌درخشد؟ وقتی از درون حس خوبی دارید، این حال خوب به‌وضوح روی پوست شما منعکس می‌شود. شادی درونی و آرامش روانی نقش مهمی در افزایش اعتماد به نفس، سلامت کلی و دید مثبت به زندگی دارند. زمانی که ذهن شما از احساسات منفی خالی باشد، پوست نیز بهتر می‌تواند خود را ترمیم و جوانسازی کند. بر اساس مطالعه‌ای که توسط دانشکده پزشکی هاروارد انجام شده است، ارتباط مستقیمی بین مغز و پوست وجود دارد. همین‌طور تحقیقات دیگری نشان داده‌اند که مشکلات پوستی نظیر آکنه، درماتیت آتوپیک، آلوپسی آره آتا و پسوریازیس می‌توانند با استرس روانی تشدید شوند. شاید برایتان جالب باشد بدانید برخی محققان معتقدند استرس حتی می‌تواند باعث بروز یا شدت یافتن مشکلاتی مانند ملاسما، لکه‌های تیره و تغییر رنگ پوست شود. اما نگران نباشید؛ ما اینجا هستیم تا همه جوانب را برای رسیدن به اهداف پوستی‌تان بررسی کرده و به شما کمک کنیم.

شواهد علمی متعددی نشان داده‌اند که در بسیاری از موارد، افراد قبل از بروز مشکلات پوستی، دچار استرس و اضطراب شده‌اند. روانپزشکی پوست یک شاخه جدید در علم پوست شناسی است که شامل روانپزشکی و پوست شناسی برای درمان اختلالات پوستی می‌شود. روانپزشکی به عوامل ذهنی نامرئی (یعنی سلامت روان شما) که بیماری‌های پوستی را بدتر می‌کنند، می‌پردازد؛ در حالی که پوست شناسی به درمان علائم ظاهری این بیماری‌ها که روی پوست و مو ظاهر می‌شوند، تمرکز دارد.

در یک مطالعه که در مجله "Clinical, Cosmetic and Investigational Dermatology" منتشر شده، ارتباط بین استرس و آکنه بررسی شده است. در این مطالعه مشخص شد که شدت آکنه در افرادی که استرس و اضطراب بیشتری دارند، افزایش می‌یابد. در شرایط استرس، سطح سیتوکین‌های التهابی و هورمون‌های استرس در بدن بالا می‌رود و این باعث تولید چربی بیش از حد در پوست می‌شود. این چربی‌ها منجر به مسدود شدن منافذ و در نهایت بروز جوش‌های دردناک می‌شوند. همچنین، برای بسیاری از افراد چالش بزرگی در مقابله با جای زخم‌های آکنه پس از بهبود آکنه وجود دارد که بر سلامت روانی‌شان نیز تأثیر می‌گذارد.

طبق اطلاعاتی که انجمن ملی اگزما منتشر کرده است، حدود 30 درصد از افراد مبتلا به درماتیت آتوپیک دچار افسردگی می‌شوند. متخصصان پوست معتقدند که استرس و اضطراب، از مهم‌ترین عوامل بروز التهاب و خارش در اگزما هستند. در هنگام استرس، سیستم ایمنی بدن ضعیف‌تر می‌شود و واکنش‌های التهابی افزایش می‌یابد که این وضعیت باعث قرمزی، خارش و حساسیت بیشتر پوست می‌شود. برای افراد با پوست حساس، استرس یک عامل اصلی تحریک‌کننده است. به همین دلیل، کنترل استرس و استفاده از کرم‌های ترمیم‌کننده سد دفاعی پوست از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند.

استرس و پسوریازیس به شدت با هم مرتبط هستند. پسوریازیس یک بیماری التهابی مزمن است که با قرمزی، خارش و پوسته‌پوسته شدن پوست در ناحیه‌های مختلف بدن به ویژه سر همراه است. استرس روانی بزرگ‌ترین محرک این بیماری به شمار می‌آید. این بیماری علاوه بر درد جسمانی، بر کیفیت زندگی افراد تأثیر منفی می‌گذارد و می‌تواند احساس ناامیدی و کاهش اعتماد به نفس را در آن‌ها ایجاد کند.

بعد از درک ابعاد روانشناختی بیماری‌های پوستی، کاملاً واضح است که ذهن سالم برای داشتن پوستی سالم و زیبا اهمیت دارد. شاید از خود بپرسید چگونه می‌توانید آرامش درونی و شادی را در خود بیابید؟ پاسخ ساده است؛ با پذیرش خود واقعی‌تان شروع کنید.

انتقادهای درونی را کنار بگذارید و به تمام چیزهایی که در مورد خود دارید، عشق بورزید.

روز خود را با لبخند و یک روتین خوب مراقبت از پوست آغاز کنید تا از درون به بیرون بدرخشید.

استاده از اکتیوهای مراقبت از پوست می‌تواند پوستی درخشان و سالم ایجاد کند – اما بعضی از اکتیوها کنار هم اصلاً مناسب نیستند. ترکیب اشتباه اکتیوها می‌تواند باعث آسیب به سد دفاعی پوست و منجر به التهاب، خشکی و حساسیت شود. در این مقاله، شما را با ترکیباتی که باید و نباید با هم استفاده شوند، آشنا می‌کنیم.

رتینول از ترکیبات کلیدی است که روند بازسازی سلول‌های پوست را سرعت می‌بخشد و تولید کلاژن را تحریک می‌کند، اما در کنار ترکیبات اسیدی مانند AHA ها (آلفا هیدروکسی اسیدها) و BHA ها (بتا هیدروکسی اسیدها) می‌تواند حساسیت ایجاد کند. از آنجا که این ترکیبات به لایه‌برداری پوست کمک می‌کنند، استفاده همزمان آنها می‌تواند سد پوستی را تضعیف کرده و به خشکی و قرمزی منجر شود.

نحوه استفاده:

این ترکیبات را به‌صورت متناوب استفاده کنید؛ یک شب رتینول و شب بعد AHA یا BHA.

هر دو ترکیب رتینول و ویتامین C خواص فوق‌العاده‌ای دارند، اما به دلیل تحریک‌پذیری که ممکن است ایجاد کنند، بهتر است همزمان استفاده نشوند.

نحوه استفاده:

ویتامین C را می‌توانید در صبح همراه با کرم ضدآفتاب برای محافظت از پوست در برابر رادیکال‌های آزاد استفاده کنید و رتینول را برای شب نگه دارید تا به فرایندهای طبیعی ترمیم پوست کمک کند.

ویتامین C به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی، به محافظت از پوست کمک می‌کند، اما چون به pH خاصی نیاز دارد، نباید با AHAها یا BHAها ترکیب شود زیرا این ترکیبات می‌توانند pH پوست را مختل کنند و کارایی ویتامین C را کاهش دهند.

نحوه استفاده:

ویتامین C را در صبح و AHAs/BHAs را در شب (و در شب‌هایی که از رتینول استفاده نمی‌کنید) به کار ببرید.

ترکیب صحیح اکتیوهای مراقبت پوستی می‌تواند تأثیرات شگفت‌انگیزی بر پوست داشته باشد. با رعایت اصول و توصیه‌های فوق، از محصولات بهینه‌ترین بهره را خواهید برد و به سد دفاعی پوست خود آسیب نمی‌رسانید.

پلی‌فنول‌های گیاهی، ترکیبات قدرتمندی هستند که به کاهش روند پیری، بهبود سلامت مغز و جلوگیری از بیماری‌های مرتبط با پیری کمک می‌کنند. این ترکیبات که در غذاهای گیاهی مانند چای، میوه‌ها، سبزیجات و حتی شراب قرمز یافت می‌شوند، به دلیل خاصیت آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی خود، راهکاری طبیعی برای پیری سالم و کاهش وابستگی به داروهای شیمیایی محسوب می‌شوند.

بررسی‌ها نشان می‌دهند که پلی‌فنول‌ها به دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی خود می‌توانند روند پیری را کاهش داده و از مغز محافظت کنند. این ترکیبات علاوه بر بهبود سلامت عمومی بدن، می‌توانند خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند سرطان و بیماری‌های قلبی را کاهش دهند.

با افزایش امید به زندگی، یافتن روش‌هایی برای بهبود کیفیت زندگی در دوران پیری اهمیت بیشتری پیدا کرده است. داروهای خاصی ممکن است در کاهش التهاب مزمن مؤثر باشند، اما پلی‌فنول‌های گیاهی به‌عنوان جایگزینی طبیعی با اثرات ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی قوی شناخته شده‌اند.

مطالعات نشان می‌دهند که غذاهای حاوی پلی‌فنول‌ها، مانند گردو، انار و توت‌ها، می‌توانند به کاهش آسیب‌های ژنتیکی و رادیکال‌های آزاد کمک کنند. این مواد غذایی به حفظ سلامت میتوکندری‌ها و بهبود عملکرد عضلانی کمک می‌کنند.

از جمله دیگر پلی‌فنول‌های مهم می‌توان به اسید گالیک (موجود در انگور و انار) اشاره کرد که می‌تواند خاصیت الاستیسیته پوست را افزایش داده و چین و چروک‌ها را کاهش دهد. همچنین، فیسیتین (موجود در توت‌فرنگی) به بهبود عملکرد مغز و جلوگیری از بیماری‌های عصبی مرتبط با پیری کمک می‌کند.

استفاده از غذاهای غنی از پلی‌فنول‌ها می‌تواند به طرز چشم‌گیری سلامت و طول عمر را بهبود بخشد و به کاهش وابستگی به داروهای شیمیایی کمک کند. پلی‌فنول‌ها نه تنها از عملکرد میتوکندری و سلامت DNA حمایت می‌کنند، بلکه از التهاب و آسیب‌های ناشی از پیری نیز جلوگیری می‌کنند.